بررسی رابطه بوم گرایی در اقتصاد و معماری روستایی نمونه موردی: (روستای روی آب صراخیه در تالاب شادگان، خوزستان )

از آنجایی که خودکفایی، یکی از ویژگی های شاخص در زیست بوم های روستایی است، به همین دلیل، عرصه تولیدات با استفاده از امکانات موجود در روستا و پیرامون آن همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده و رابطه بسیار مهمی بین معماری روستیایی، محیط پیرامون و اقتصاد روستایی شکل گرفته که به نوع خود، منحصر به فرد می باشد. مطالعات در این زمینه نشان می دهد، هرگاه معماری روستایی در انطباق با طبیعت بوده باشد و از امکانات موجود بهره برداری بهینه کرده، پایداری آن به طور نسبی در همه عرصه های افزایش یافته است؛ در این خصوص، نقش مصالح بوم آورد در معماری روستایی چشمگیرتر می باشد، به ویژه در زمینه حفظ و توسعه معماری اصیل روستایی و مقاوم سازی آن با بازنگری و تقویت شیوه های سنتی و بومی، منبع درآمد روستاییان بر اساس فعالیت هایی چون کشاورزی، دامداری، صنایع دستی و بومی و ... نیز در ساختار و شکل معماری روستایی تاثیر زیادی داشته و حتی بر هزینه های ساخت بنا تاثیر مثبت داشته است. همچنین بهره برداری بهینه از طبیعت نیز از یک سو منجر به کاهش هزینه ها شده و از سوی دیگر، منجر به حفظ پویایی اقتصاد روستایی می شود؛ بر این اساس، شایسته است که با توجه به افزایش هزینه های زندگی و تبدیل روستانشینان نیازمند، به مقوله بوم گرایی در شرایط محیطی هر منطقه توجه بیشتری نشان داد و کنترل محیط زندگی با توجه به منابع انرژی های موجود در طبیعت روستا را سرلوحه مداخلات قرار داد. هدف ارایه مقاله، بررسی رابطه بوم گرایی معماری روستای روی آب صراخیه با اقتصاد روستایی و تاثیرات متقابل آنها بر یکدیگر است. روش تحقیق در این پژوهش به صورتی توصیفی- تحلیلی و با تاکید بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده است.

Keywords:

روستای صراخیه , بوم گرایی , اقتصاد روستایی , خودکفایی , معماری روستایی