تحلیل اثر عناصر فضایی مسجد مدرسه های کهن بر طرح معمارانه فضای آموزشی معاصر

نخستین مکانی که در سده های نخستین اسلامی به منظور آموزش مورد استفاده قرار می گرفت، مسجد بود. دین و دانش و فضای مسجد و مدرسه پیوند ناگسستنی دارد. این همراهی را هم اکنون تنها در مسجد مدرسه ها برای طلاب شاهد هستیم. حال آنکه نیاز به آموزش و معنویت لازمه زندگی تمامی افراد یک جامعه از هر نوع فرهنگ و دین است. در عصر حاضر عدم توجه به معنویت در فضاهای آموزشی به تک بعدی شدن دانش آموختگان منجر شده است. از این رو الهام از مسجد مدارس می تواند پاسخی برای نیازهای معنوی فضاهای آموزشی معاصر باشد. بین عناصر فضایی مسجد مدارس و طرح معمارانه فضاهای آموزشی معاصر رابطه معناداری وجود دارد. تحقیقات اولیه آشکار ساخت تا کنون پژوهش هایی در مورد گونه شناسی مسجد مدارس و همچنین چگونگی ترکیب این دو فضا صورت گرفته است اما تا کنون پژوهش هدفمندی در مورد تاثیر عناصر فضایی مسجد مدارس در طراحی فضاهای آموزشی در عصر حاضر صورت نگرفته است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا از طریق مطالعه کتابخانه ای از یک سو و مطالعه تطبیقی از سوی دیگر به بررسی عناصر فضایی مسجد مدرسه و تاثیر آن در طراحی فضاهای آموزشی معاصر پرداخته شود. با پژوهش های انجام شده به نظر می رسد الهام از عناصر مسجد مدارس کهن، همچون حجره، مدرس، شبستان، ایوان و حیاط مرکزی در طرح معماری فضاهای آموزشی به بهبود کیفی آموزش و برطرف کردن نیاز معنوی دانش آموختگان کمک می نماید.

Keywords:

مسجد مدرسه , فضاهای آموزشی , عناصر فضایی , معنویت