بررسی امکان سنجی استفاده از میانه های سر سبز جهت مسیرهای ویژه دوچرخه اشتراکی از بعد ارتقای بهره وری این مد در حمل و نقل عمومی و فرصت گردشگری (بررسی موردی: سیستم دوچرخه اشتراکی شهر مشهد- بلوار وکیل آباد)

ترافیک، آلودگی هوا، ... همواره از مشکلات مدیران شهری بوده که همواره در تلاشند با توانمند سازی سیستم های حمل و نقل عمومی مانند قطار شهری (LRT)، اتوبوسرانی، تاکسی رانی، ... آثر منفی را برای شهر و شهروندان کاهش دهند لذا اجرای سیاست دوجرخه عمومی اشتراکی نیز از جمله راهکاری اجرا شده در شهر مشهد بوده که براساس مشاهدات میدانی و اذعان مدیران شهری، نتیجه مورد نظر را نداشته است. نمونه انتخاب شده، ایستگاه های دوچرخه بلوار وکیل آباد مشهد بوده که در مسیرهای کنارگذر بلوار مذکور جانمایی شده اند و تنها ایستگاه هایی از استقبال بیشتر برخوردار بوده که نزدیکی پارک بزرگ ملت احداث شده اند. لذا با توجه به میانه عریض بلوار وکیل آباد، که در وسط آن، مسیر LRT تعبیه شده و دو طرف مسیر مذکور که با پوشش گیاهی و درختان تنومند محیط زیبایی را خلق نموده اند این قابلیت را دارند که به مسیر سبز دوچرخه اشتراکی در طول 10 کیلومتری خویش واقع شود لذا با توجه به هزینه و سرمایه گذاری ده ها میلیاردی و افزایش سرمایه گذاری در این مد حمل ونقل به این نتیجه رسیده است که ایجاد مسیر مکمل وضعیت موجود، در میانه عریض بلوار وکیل آباد ، همراه با رعایت مسایل ایمنی و تدابیر لازم، علاوه بر اینکه در ارتقای بهره وری این مد حمل و نقل عمومی موثر بوده، می تواند در بحث گردشگری و توریست شهر نیز بعنوان یکی از جاذبه های شهر مطرح شود.

Keywords:

حمل و نقل , دوچرخه اشتراکی , مشهد , بهره وری