بررسی انتخاب مدل کارا برای بهینه‌سازی Load Balancing پویا، در نرم‌افزارهای توزیع شده

در سیستم‌های نرم‌افزاری توزیع شده (distributed system) هنگامی که درخواستها (Requests) زیاد می‌شوند، نیاز به مدیریت و روش توزیع کارا به وجود می‌آید تا از منابع سخت‌افزاری به بهینه‌ترین روش استفاده نمود، به همین دلیل از مدل‌سازی‌های مطرح در تحقیق در عملیات و وابستگی آنها با ماهیت اینگونه مسایل استفاده شده است تا در نهایت منجر به ارایه مدلی مناسب و کاربردی برای مسئله طرح شده گردد، در این میان از ایده‌های ابتکاری نیز استفاده شده و مزایا و معایب مدل ارایه شده در مقایسه با مدلهای شبکه عصبی و ژنتیک کارا در اینگونه مسائل بررسی شده است. در ادامه مقاله قابل حل و کارا بودن مدل بررسی شده و روشهایی جهت حل آن پیشنهاد گردیده است. در کل مقاله این نکته لحاظ شده است که روشهای ارایه شده، خود مسبب تحمیل بار اضافه به سیستم‌های مورد بحث نگردند و ذکر این نکته لازم است که در ابتدای مقاله بحث فنی در مورد معرفی چند معماری برای سیستم‌های توزیع شده پیش کشیده شده است و یک معماری بعنوان مبنای مقاله انتخاب شده است.

Keywords:

سیستم‌های توزیع شده , Cloch , Dynamic Load Balancing , مدل سرور ـ ایستگاه کاری , Processor pool , مدل هیبرید , مدل یکپارچه kernel , Fault tolerance , انواع معماری‌ سیستمهای توزیع شده , Interoperability , مسایل تخصیص , مسایل زمان‌بندی , مسائل توزیع , مسائل شبکه , هوش مصنوعی , شبکه عصبی , جواب‌های کارا , بهینگی