بررسی اثربخشی آموزش گروهی هوش هیجانی برافزایش سازگاری شغلی زنان معلم

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش گروهی هوش هیجانی برافزایش سازگاری شغلی است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی دخترانه ناحیه شش مشهد در سال تحصیلی 94- 1393 است. که بر اساس اعلام اداره آموزشوپرورش تعداد آنها 200 نفر است که از میان آنها تعداد 30 نفر که در تکمیل پرسشنامه بودند انتخاب شدند، سپس این 30 نفر بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم و گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش مباحث هوش هیجانی قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه سازگاری شغلی دیویس و لافکوایست و هوش هیجانی شوت است که پایایی پرسشنامه سازگاری شغلی از روش اندازهگیری آلفای کرونباخ محاسبه شده است. با توجه به نتایج دادههای پژوهش انجامشده میتوان نتیجه گرفت که آموزش گروهی هوش هیجانی اثر معناداری برافزایش سازگاری شغلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل دارد و همچنین بین هوش هیجانی و سازگاری شغلی رابطه معنادار برقرار است.

Keywords:

تاثیر , هوش هیجانی , سازگاری شغلی , معلم مدارس ابتدایی