بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر تحمل به یخبندان بهاره در انگور Vitis Vinifera رقم بیدانه سفید

یخبندان بهاره یکی از عوامل محدودکننده در تولید انگور است. استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی یکی از روشهای کاهش خسارت سرما محسوب میشود. سالیسیلیک اسید در چهار غلظت صفر (شاهد)، 0/5، 1 و 2 میلیمولار در مرحله تمام گل روی بوتههای انگور دهساله رقم بیدانه سفید محلولپاشی و صبح روز بعد، تغییرات غلظت کربوهیدراتهای محلول، پرولین و پروتیینهای محلول در بافت برگ اندازهگیری شد. نمونه هایی از برگ و ساقه به مدت سه ساعت تحت تنش سرمایی صفر، -2، -4 و -8 درجه سانتیگراد و نمونههای خوشه گل در معرض دماهای صفر، -2 و -4 درجه سانتیگراد قرار داده شدند. کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظت 0/5میلیمولار سبب حداکثر تجمع کربوهیدراتهای محلول و در غلظتهای 0/5 و 1 میلیمولار باعث افزایش غلظت پرولین برگ شد.کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظت 2 میلیمولار سبب کاهش پروتیینهای محلول شد. تیمارهای سالیسیلیک اسید، سرما و برهمکنش آنها تاثیر معنیداری بر درصد نشت یونی در بافتهای مختلف داشت. تیمار با سالیسیلیک اسید باعث کاهش موثر درصد نشت یونی تا محدوده -8 درجه سانتیگراد در نمونه های ساقه و -4 درجه سانتیگراد در برگ و خوشه گل در مقایسه با شاهد شد. به نظر میرسد که سالیسیلیک اسید ضمن افزایش غلظت تنظیم کننده های اسمزی مانند کربوهیدراتها و پروتیینهای محلول باعث کاهش اثرات منفی دمای پایین و خسارت به غشای سلولها میشود.

Keywords:

انگور , پرولین , تنش سرما , کربوهیدرات محلول , نشت یونی