اثر گلایسین بتایین بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه های خیار

گلایسین بتایین یکی از محافظت کننده های اسمزی است که در پاسخ به تنشهای غیرزیستی در گیاه تجمع می یابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتایین در غلظتهای صفر، 10 ،20 و 30 میلی مولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلول پاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه های خیار رقم &سوپر دامینوس انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتایین، در مرحله دو برگ حقیقی، گیاهچه ها تحت تنش سرمایی با دمای 3 درجه سانتیگراد، بهمدت شش روز و هر روز به مدت شش سا عت قرار گرفتند . تیمار گلایسین بتایین به طور موثری سبب افزایش پارامتر های رشدی و افزایش مقاومت به تنش سرمایی گیاهچه های خیار شد. کاربرد گلایسین بتایین با افزایش محتوای کلروفیل، پرولین و فعالیت آنتی اکسیدانی کل و کاهش نشت یونی، مالون دیآلدیید و پراکسید هیدروژن سبب کاهش صدمه سرمازدگی گیاهچه ها شد. بیشترین مقاومت سرمایی در غلظتهای 20 و 30 میلیمولار گلایسین بتایین با روش کاربرد بذری نسبت به کاربرد برگی به دست آمد.

Keywords:

پراکسید هیدروژن , فعالیت آنتیاکسیدانی , مالون دیآلدیید , محتوای پرولین , نشت یونی