مقاوم سازی بهینه ی قاب خمشی فولادی با استفاده از روش توزیع یکنواخت تغییر شکل ها

به کارگیری میراگرهای فلزی به عنوان یک سیستم مستهلک کننده ی انرژی، روشی قابل قبول برای کنترل خرابی سازه ها و بهبود عملکرد لرزه یی آنهاست. در این نوشتار با بهره گیری از روش توزیع یکنواخت تغییر شکل ها، الگوی بهینه ی توزیع میراگرها جهت کاهش پاسخ لرزه یی قاب فولادی چند درجه ی آزادی ارایه شده است، به نحوی که پیکره بندی نهایی میراگرها در قاب، در حالی که معیارهای عملکردی را تامین می کند، کمینه ی وزن لازم را نیز داشته باشد، در این مطالعه نشان داده شده ست که عملکرد لرزه یی چنین سازه یی بهینه بوده است و در آن از بیشینه ی ظرفیت سازه استفاده می شود. در این پژوهش روش بهینه سازی ذکر شده، به منظور بهسازی بهینه در سیستم های قاب خمشی با رفتار غیر ارتجاعی و دارای ضعف اولیه در طراحی استفاده شده است و در نهایت، پیکره بندی بهینه ی میراگرها در ارتفاع ساختمان مشخص شده است.

Keywords:

میراگر فلزی , پیکره بندی بهینه ی میراگر , بهینه سازی , مقاوم سازی , طراحی عملکردی , روش تغییر شکل های یکنواخت