رابطه کودک و طبیعت و تاثیر آن بر ایمنی و ایجاد حس امنیت در پارک های دوستدار کودک

فضاهای بازی اولین مکان برخورد مستقل کودک با جهان خارج از خانه است. لذا، ضروریست محیط هایی درنظر گرفته شوند که بصورت تخصصی برای کودکان طراحی شده باشد و در طراحی آنها همه نیازهای روحی و جسمی، کودکان بصورت کاملا دقیق مطالعه و لحاظ شود. ایجاد حس آرامش و امنیت یکی از فاکتورهای اصلی در طراحی محیط های کودکان است. هدف پژوهشی که پیش روست بررسی مقوله مهم حس امنیت در کودکان در محیط های باز با استفاده از بررسی رابطه کودک با طبیعت در پاک های دوستدار طبیعت می باشد. شاخصه هایی چند در راستای دست یافتن به الگوهای برای انتخاب مصالح، نحوه جانمایی فضاها، برخی از فضاهای مورد نیاز، نحوه محصور کردن فضاهای سبز، مسیرهای دوچرخه، محل گلها و درختان و ... بررسی شده اند. برای ایمن سازی فضاهای بازی ضمن پیاده سازی، مدیریت یکپارچه ایمنی، بهداشتی و محیط زیست محیطی مناسب می بایست از داده های اولیه و استاندارد براری طراحی زمین بازی استفاده کرد.

Keywords:

کودک , طبیعت , احساس امنیت , پارک های دوستدار کودک