رابطه علی ویژگی های شخصیتی و رشد پس از سانحه با میانجی گری تنظیم شناختی هیجانی در بیماران مبتلا به هپاتیت b

رشد پس از سانحه بعد از سوانحی مانند بیماری های مزمن در برخی از افراد به وجود می آید که عوامل مختلف روانشناختی می توانند در شکل گیری آن تاثیر داشته باشد لذا از انجا که رشد پس از سانحه در بیماری هپاتیت B تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته است این پژوهش با هدف بررسی رابطه علی ویژگی های شخصیتی و رشد پس از سانحه با میانجی گری تنظیم شناختی هیجانی در بماران مبتلا به هپاتیت B تدوین گردید مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران مبتلا به هپاتیت B در مرکز تحقیقات هپاتیت بیمارستان نمازی شیراز بود 165 بیمار مبتلا به هپاتیت B 95 زن و 70 مرد به طور تصادفی انتخاب شدند و از پرسشنامه های شخصیتی کلونینجر پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و پرسشنامه رشد پس از سانحه تدسچی استفاده شد جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و AMOS و تحلیل مسیر استفاده شد نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی وابستگی به پاداش تعالی بخشی خود خود راهبردی همکاری پشتکار و تنظیم بخشی هیجانی اثر مستقیم و معناداری بر رشد پس از سانحه دارند که ضریب Beta مربوط به این متغیرها شامل 0/082و0/074و0/064و0/451و0/081 و 0/380 می باشد همچنین نتایج نشان داد که نوجویی آسیب پرهیزی وابستگی به پاداش و همکاری از طریق تنظیم شناختی هیجانی بر رشد پس از سانحه اثر دارد که ضریب Betaمربوط به این متغیرها به ترتیب شامل 0/084و0/067-0/086و0/141 می باشد نتیجه گیری:ویژگی های شخصیتی علاوه بر اثر مستقیم بر رشد پس از سانحه از طریق تنظیم شناختی هیجانی نیز به طور غیر مستقیم بر رشد پس از سانحه تاثیر دارد

Keywords:

شخصیت , رشد پس از سانحه , تنظیم شناختی , هیجانی , هپاتیت B