بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با غلظتهای کشنده سم آبامکتین

زمینه و هدف: هر ساله میزان زیادی ترکیبات فعال دارویی تولید میشوند که استفاده از آنها در مقیاس و تنوع بسیار بالا در حال افزایش است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات غلظت کشنده حشره کش آبامکتین بر بافت های کبد و آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) میباشد. روش بررسی: برای انجام این آزمایش 147 قطعه ماهی کپور در نظر گرفته شدند. برای تعیین سمیت آبامکتین از روش استاندارد O.E.C.D راهنمای شماره 2.3 (Static-constant test condition) استفاده شد. در نهایت بر اساس میزان سمیت کشنده، نمونههای اصلی بر اساس غلظت سمیت کشنده (LC50) به مدت 96 ساعت در غلظتهای 2،3،6 میلیگرم بر لیتر سم آبامکتین قرار گرفتند و نمونه های کبد و آبشش از آنها گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه، بیشترین آسیب مشاهده شده در بافت آبشش شامل هایپرپلازی تیغه اولیه، چسبندگی تیغه های ثانویه، تخریب و خمیدگی لاملاهای ثانویه و در بافت کبد شامل تخریب سلولهای کبدی، تخریب فضای سینوزویید و آبآوردگی بود. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش غلظت سم ( 6 میلی گرم بر لیتر) ، آسیبهای بافتی بیشتری بر کبد و آبشش ماهی کپور معمولی وارد میشود. بیشترین عارضه های مشاهده شده در بافت آبشش نیز حاکی بر آن بوده است که بافت آبشش ماهی کپور معمولی نسبت به بافت کبد در برابر نفوذ این سم حساسیت بیشتر و مقاومت کمتری دارد.

Keywords:

سم آبامکتین , ماهی کپور معمولی , بافت کبد , بافت آبشش , غلظت کشنده