بررسی کیفیت زندگی شهروندان شهر داراب با تاکید برشاخص های ذهنی

کیفیت زندگی به شرایط عینی و ذهنی شهروندان از تصورات آنان بستگی دارد، کیفیت ذهنی زمانی میتواند مثمر ثمر باشد،که در جهت رضایت افراد گام برداشته شود. هدف این پژوهش راهنمای استفاده از مدیران شهری، نوآوری و تازگی این موضوع و پژوهش در شهر داراب که با دیدی توصیفی_ تحلیلی مبتنی بر منابع کتابخانهی و پرسشنامهی به سنجش کیفیت زندگی در شهر داراب پرداخته است، که پس از تعیین حجم نمونه 320 نفری از جدول مورگان به توزیع و جمعآوری اطلاعات پرداخته وآنالیز دادههای پرسشنامه با نرمافزارS.P.S.S و آزمون ناپارامتری کروسکال والیس انجام شد نتایج در سطح اطمینان 95 درصد نشان میدهد، بین سن و کیفیت ذهنی تفاوت معنی داری وجود ندارد، بطوریکه افزایش سن شهروندان بر کیفیت ذهنی زندگی آنان تاثیری ندارد از طرف دیگر افزایش تحصیلات منجر به افزایش کیفت ذهنی زندگی شهروندان نمیشود. پس با اطمینان 95 درصد میتوان گفت افزایش سطح تحصیلات در شهر داراب تنها منجر به افزایش کیفیت ذهنی آنان از سیستم حمل و نقل عمومی شده است.

Keywords:

کیفیت زندگی , شهر داراب , شاخصهای ذهنی