تاثیر توزیع فضایی و الگوهای استقرار جمعیت در فضای جغرافیایی با نگرش ناپایداری امنیت شهری

یکی از مقولاتی که در زمینه دستیابی به توسعه پایدار شهری کمتر مورد توجه قرار گرفته، مقوله امنیت شهری است.ضرورت پرداختن به مقوله امنیت در چارچوب توسعه پایدار از آن جایی مهم می نماید که اصولا توسعه و امنیت رابطه متقابل و دو سویه دارند. یکی از مقوله هایی که از عوامل بنیادی امنیت شمرده میشود نقش جمعیت و ویژگی های آن است. جمعیت و ویژگیهای آن به عنوان یک عامل موثر در توسعه و امنیت ملی کشورها محسوب میگردد. با شهری شدن جهان، سهم کلان شهرها در جذب جمعیت بیش ازهر زمان دیگری است. امروزه کلان شهر تهران مهمترین قطب جمعیتی کشور محسوب میگردد. جمعیت این شهر با توجه به روند تغییراتی که از گذشته تا به امروز داشته است از لحاظ کمی و کیفی وضعیت مشخصی نداشته و بدون برنامهریزی به صورت لکهای در پهنه جغرافیایی دیده میشود که در سطح ملی کشور را با چالشهای اساسی در ابعاد مختلف مواجه کرده است. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش جمعیت تهران در ناپایداری های امنیتی می پردازد، یافتههای تحقیق نشان میدهد شهر تهران با ویژگی های کمی و کیفی جمعیتی حال حاضر زمینهساز بروز چالشهای فراوان امنیتی در سطح ملی خواهد بود.

Keywords:

توزیع فضایی , جمعیت , توسعه پایدار , امنیت