برنامه ریزی
کاربری اراضی شهری به عنوان هسته اصلی برنامه ریزی شهری نقشی مهم در ساماندهی فضایی مکانی شهرها ایفا می کند. نحوه رویکرد و چگونگی برنامه ریزی
کاربری اراضی شهری نه تنها نقش اساسی در کیفیت و کارآیی برنامه های جامع شهری دارند؛ بلکه اساس نظام توزیع عملکردهای سکونتی، فعالیتی، خدماتی و حمل و نقل تعیین نموده و به
توسعه پایدار شهری خواهد انجامید. در راستای موارد مذکور، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی موفقیت برنامه ریزی
کاربری اراضی شهر یاسوج در ارتباط با
توسعه پایدار با روش توصیفی تحلیلی و با مدل
SWOT تدوین شده است.نتایج مطالعات نشان می دهد کاربری های محقق شده مصوب در طرح جامع یاسوج، آموزشی، فرهنگی، فضای سبز، و حمل و نقل و انبار نسبت به طرح و افق آن تحقق پذیری کامل نداشته اند. و بقیه کاربریها نظیر، مسکونی، تجاری، مذهبی، فرهنگی، درمانی، ورزشی، اداری، نظامی و انتظامی ،صنعتی و کارگاهی، تاسیسات و تجهیزات و شبکه معابر تحقق پذیری 100 درصد و بالای صد درصد داشته اند.بر اساس تحلیل های انجام شده با استفاده از مدل
SWOT ، تعداد 16 قوت داخلی در برابر 17 ضعف داخلی و تعداد 20 فرصت خارجی در برابر 11 تهدید خارجی، شناسایی و بررسی شده است. بدین ترتیب تعداد 36 قوت و فرصت به عنوان مزیت ها و تعداد 28 ضعف و تهدید به عنوان محدودیت ها و تنگناها، پیش روی
توسعه پایدار کاربری اراضی شهر یاسوج می باشد.