تاثیر حقوق شهروندی بر توسعه فرهنگ ایمنی در میان شهروندان شهر تهران

مفهوم شهروندی به عنوان مفهوم جدید در ادبیات اجتماعی ، سیاسی جهان امروز تبلور پیدا کرده است . با تاسی به این مفهوم شهروندان انتظار دارند که به بسیاری از حقوق که در گذشته عموما نادیده گرفته می شد دست یابند. مهم ترین شرط تحقق جامعه ای بهبود یافته، برابری انسان ها در حق بهره مندی از امکانات جامعه است. به عبارت دیگر گام نهادن جامعه در مسیر توسعه مستلزم زیست نفرات آن به مثابه عاملان برخوردار از حقوق شهروندی است. با توجه به این که همواره حق و تکالیف با یکدیگر ملازم هستند، شهروندان نیز در شهرها تکالیفی را برعهده دارند. بنای مشارکت در روند مدنیت جامعه، مبتنی بر موضوعیت حق و تکلیف است. مشارکت نقشی اساسی و تعیین کننده در هویت یابی فرد در ارتباط با جمع بازی می کند. مشارکت مبنایی برای تبدیل فرد به شهروند است. شهروند مدرن می بایست در قبال حقوق شهروندی خود، تعهداتی را نیز تقبل کند، زیرا شهروندی مفهومی گسترده تر از شهرنشینی دارد و شهروندان منفعل، فاقد شخصیت مدنی تلقی می شوند، درحالی که گسترش شهروندی فعال، باعث افزایش پاسخگویی نهادهای اجتماعی می شود. امنیت به عنوان یکی از نیازهای اساسی شهروندان درساختارهای شهری به شمار می رود و از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که به نوعی در برگیرنده احساس آرامش و آسایش محیطی برای سکونت و زندگی شهرنشینان است. در چند دهه گذشته توجه به بحث مشارکت شهروندان باعث شد که بیشتر علل شکست طرح ها و پروژه ها به فقدان مشارکت مردم در فرایند طراحی و اجرا نسبت داده و مشارکت و روش های تعامل مشارکتی به عنوان یکی از جنبه های ضروری حقوق شهروندی شناخته شود. برخورداریی بالایی مردم از حقوق شهروندی موجب تامین امنیت و گسترش فرهنگ ایمنی در جامعه خواهد شد.