جداسازی کامل و جزیی مودهای ارتعاشی موتورملی حول محور گشتاور غلتشی

موتور خودرو از منابع مهم تولید ارتعاش در خودرو میباشد. از این رو، تعیین مقادیر مناسب سختی، موقعیت و زاویه قرارگیری نگهدارنده های آن باعث کاهش ارتعاشات موتور و همچنین کاهش نیروی منتقل شده به شاسی و افزایش آرامش سرنشینان خودرو می گردد. در این مقاله، در نظر است که مقادیر مناسب سختی نگهدارنده های موتور ملی به منظور بهبود رفتار ارتعاشی آن تعیین گردد. به این منظور، در ابتدا سعی می گردد که با استفاده از روش جداسازی کامل مودهای ارتعاشی موتور حول محور گشتاور غلتشی، ضرایب مناسب سختی نگهدارنده ها تعیین گردند. ولی، محاسبات انجام شده نشان می دهند که امکان دستیابی به جداسازی کامل مودهای ارتعاشی تنها با تغییر سختی نگهدارنده ها و با توجه به محدودیت های طراحی وجود ندارد. از این رو، با استفاده از روش بهینه سازی به جداسازی جزیی مودهای ارتعاشی موتور حول محور گشتاور غلتشی پرداخته می شود. به این منظور، سختی نگهدارنده ها به عنوان متغیرهای بهینه سازی در نظر گرفته شده و با انجام آنالیز حساسیت، تنها متغیرهایی که بیشترین تاثیر را بر تابع هدف دارند، انتخاب می گردند. بهینه سازی به روش الگوریتم ژنتیک و با قید مناسب انجام می پذیرد. در نهایت، مقایسه نمودارهای پاسخ فرکانسی حالت های معمول و بهینه نشان می دهد که با یه کارگیری سختی های به دست آمده از بهینه سازی، نه تنها ارتعاشات موتور کاهش می یابد، بلکه میزان نیروی منتقل شده به شاسی هم کاهش می یابد که به معنای افزایش آرامش سرنشینان خودرو است.

Keywords:

نگهدارنده موتور , ارتعاشات , موتور ملی , بهینه سازی , محور گشتاور غلتشی