مدیریت زنجیره تامین یکی از سیستم های رقابتی انکار ناپذیر در بازار امروز است که در اختیار سازمان های پیشرو قرار دارد. این سیستم تا زمانیکه کارآمد باشد می تواند سازمان ها رو جهت نیل به اهداف خود رهنمون سازد اما زمانیکه عملکرد آن فاقد اثربخشی و کارایی لازم باشد سازمان را با چالش های اساسی مواجه می سازد لذا بکارگیری سیستم های ارزیابی و اندازه گیری عملکرد زنجیره تامین که بعنوان یک فرآیند کنترلی در زمان اجرای این سیستم محسوب می شود ، بسیار حیاتی است. سیر تکاملی این سیستم ها نشان از دربرگیری کلیه فرآیند های زنجیره تامین و استفاده از تکنیک های روز و مدل های ریاضی ، ابتکاری و فازی می باشد. در این مقاله سعی بر آن است تا با مرور ادبیات و مطالعات گذشته مدل ها و چهارچوب های مختلف شناسایی شده و مزایا و معایب هر یک نیز معرفی گردد. پس از آن بطور مختصر عوامل شکست و موفقیت در اجرای این مدل ها بررسی شده و در پایان نیز چشم انداز آینده آن ترسیم شده است.