مروری بر مدل های ارزیابی عملکرد زنجیره تامین

امروزه گسترش رقابت و ارتباط بین بازارها، منابع، عرضه و تقاضا باعث افزایش اهمیت استراتژیک زنجیره تامین شده است، به گونه ای که حفظ و بقای زنجیره تامینی کارا و منعطف برای شرکت ها امری حیاتی است. با افزایش پذیرش استانداردهای مختلف نظیر استانداردهای ایزو، مدیریت زنجیره تامین در عملکرد محیط زیستی کسب وکارها نیزنقشی برجسته پیدا کرده است. کسب و کارها به منظور حفظ و تقویت مزیت رقابتی خود در بازارهای مختلف، نیازمند همسویی و ادغام تمامی عملیات تجاری خود با ارزیابی مداوم زنجیره تامین عملیات خود می باشند. تمرکز بر زنجیره تامین گامی است به سوی پذیرش و توسعه بیشتر، زیرا زنجیره تامین، در برگیرنده تمامی فعالیت ها از خرید مواد خام تا رساندن محصول به دست مشتری است. همچنین در زنجیره تامین می بایست موضوعات و فرایندهایی مانند طراحی محصول، ساخت محصولات جانبی، محصولات جانبی تولید شده طی مصرف محصول، طول عمر محصول، انقضای محصول و فرایندهای بازیابی در پایان عمر محصول را که فراتر از هسته عملیات سنتی تولید هستند، با یکدیگر یکپارچه سازد. با توجه به نقش اساسی زنجیره تامین در رقابت میان شرکت ها و موفقیت آنها در این زمینه یکی از موضوعات کلیدی، ارزیابی مداوم زنجیره تامین است. بنابراین یکی از مسایل اساسی که کسب و کارها در زنجیره تامین خود همواره با آن مواجهند، مدل یا روش و چگونگی ارزیابی عملکرد این زنجیره تامین می باشد. برای تصمیم گیری درست در زنجیره تامین باید اندازگیری های مناسب در زمان مناسب صورت بگیرد. برای اندازه گیری عملکرد زنجیره تامین مدلها و روشهای مختلفی معرفی شده است و مطالعات زیادی صورت گرفته است. این مقاله در پی نظم بخشی به این روشهای مختلف است.در این تحقیق با مروری جامع بر ادبیات تحقیق و مدل های ارزیابی عملکرد زنجیره تامین، انواع مختلف این مدل ها مورد بررسی قرار گرفته نقاط قوت و ضعف آنها بررسی شده است. رهنمودهایی برای بکارگیری هر یک از این مدلها ارایه شده است.

Keywords:

نظام ملی نوآوری , الگوبرداری , سازمان توسعه همکاری اقتصادی و توسعه , نوآوری , تاپسیس