الگوریتم خودتثبیت توزیع شده ی بهینه سازی طول عمر شبکه های حسگر بی سیم با نرخ استهلاک توزیع وایبول

این نوع شبکه ها به علت به کارگیری گره های کوچک متعددی که دارای محددیت های خاصی هستند، چالش های ویژه ای دارند. یکی از مهمترین چالش های به کارگیری شبکه های حسگر بی سیم، محدودیت انرژی گره های حسگر و طول عمر کوتاه گره های حسگر است. در این نوع از شبکه ها بایستی خرابی های حاصل از استهلاک را در طول زمان استفاده از شبکه در نظر گرفت زیرا ممکن است بعضی از گره ها به علت شرایط خاص مانند موقعیت خود در شبکه، زودتر از گره های دیگر مستهلک شوند. الگوریتم های خود تثبیتی از یک پیکربندی اختیاری شروع به اجرا نموده و سعی در تعیین پیکربندی های مناسب بعدی دارند. به صورتی که هر نوع و هر تعداد متناهی خرابی گذرا را تحمل نمایند. در این مقاله الگوریتمی برای افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از الگوریتم های خود تثبیتی با فرض پیروی طول عمر شبکه ی حسگر بی سیم از یک توزیع وایبول پیشنهاد می شود. روش پیشنهادی در چند شبیه سازی مختلف مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که استفاده از توزیع وایبول در نرخ استهلاک گره های حسگر و همچنین پارامتر خودتثبیتی در هر گره باعث کاهش مصرف انرژی کل شبکه حسگر بی سیم می شود. روش پیشنهادی با در نظر گرفتن این دو پارامتر توانست مصرف انرژی را حدود 10 % کاهش داده و از تعداد پیام های ردوبدل شده کمتری بین گره های حسگر برخوردار شود که در نهایت منجر به بهبود طول عمر شبکه شده است.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , بهبود طول عمر شبکه , توزیع وایبول