تعلیم و تربیت دانش آموزان در برنامه مدارس از منظر قرآن و احادیث

دین اسلام کهن ترین، نافذترین و اثرگذارترین نهاد اجتماعی محسوب می گردد. پایه های تربیت دینی بر شانه های محبت به خالق بنا می شود. تربیت دینی به وسیله والدین متدین محقق می گردد.تربیت انسان های مهذب و هم جهت و هماهنگ با معیارهای اسلام یکی از اهداف و وظایف اساسی در نظام جمهوری اسلامی ایران محسوب می گردد. در دین اسلام، والاترین هدف نظام تربیتی، نزدیکی جستن به خداوند متعال است. هیچ انسانی نیست که در پی سعادت و رستگاری خویش نباشد اما آنچه آدمی را به گمراهی و ضلالت کشانده است، عمل نکردن به دین است . تربیت دینی، ا فزودن چیزی از خارج به ذهن کودک نیست ، بلکه استخراج و شکوفایی سرمایه های درونی و کشف بن مایه های فطری او است. دین می تواند تقویت کننده ی وجدان اخلاقی کودک و عامل بازدارنده و کنترل کننده محسوب شود. اگر تربیت دینی بر اساس اندیشه ی درست استوار گردد، موجب رشد و پیشرفت کودک می گردد. اسلام به مسایل جزیی تعلیم وتربیت توجه نموده و دارای تز ویژه ای می باشد. نتیجه تربیت دینی آن است که همه رنج های آدمی به وی خوش گردد و بلا رنگ نعمت گیرد.

Keywords:

تعلیم وتربیت , تربیت دینی , قرآن , دانش آموزان