بررسی رابطه چندگانه بین احساس محرومیت نسبی و احساس تبعیض با بی تفاوتی اجتماعی در بین جوانان شهر اهواز

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه چندگانه بین احساس محرومیت نسبی و احساس تبعیض با بی تفاوتی اجتماعی در بین جوانان شهر اهواز انجام گرفته است. این پژوهش از روش پیمایشی و از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده کرده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه جوانان 18 تا 35 سال ساکن شهر اهواز است. حجم نمونه گیری بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به دست آمد که در عمل تعداد 400 پرسشنامه توزیع شد. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده گردید است. اعتبار ابزار تحقیق با استفاده از نظر اساتید (اعتبار صوری) مشخص گردید و برای پایایی نیز از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد که احساس تبعیض و احساس محرومیت نسبی دارای رابطه معناداری با متغیر بی تفاوتی اجتماعی به عنوان متغیر وابسته دارند. به عبارت دیگر، بین متغیرهای احساس تبعیض و احساس محرومیت نسبی با متغیر بی تفاوتی اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین در مدل رگرسیون متغیرهای مستقل 57/0 توان تبین متغیر بی تفاوتی اجتماعی را دارند.

Keywords:

بی تفاوتی اجتماعی , جوانان شهر , اهواز احساس تبعیض , احساس محرومیت نسبی