بررسی رابطه صلاحیت های حرفهای معلمان با خود راهبری یادگیری در دانش آموزان

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین صلاحیت های حرفه ای دبیران با خودراهبری در یادگیری دانش آموزان دختر پایه سوم دوره متوسطه اول ناحیه دو شهرستان خرم آباد می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم دوره متوسطه اول ناحیه دو شهرستان خرم آباد در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل میدهند که تعداد کل آنها 1333 نفر است با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 300 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این تحقیق از ابزار اندازه گیری صلاحیت های حرفه ای دبیران نیکنامی و کریمی(1388 (و پرسشنامه استاندارد سنجش خودراهبری یادگیری دانش آموزان فیشر و همکاران(2001 (استفاده شد. ضریب پایایی این پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 98/0و 96/0 محاسبه شد. داده های بدست آمده بوسیله ی نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آماره های توصیفی و آزمونهای استنباطی، پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش گام به گام) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد از بین صلاحیتهای حرفهای دبیران، صلاحیت های مدیریتی و فناوری از قابلیت پیش بینی کنندگی خودراهبری در یادگیری دانش آموزان برخوردارند که با افزایش یک انحراف معیار تغییر در نمرات این مولفهها به ترتیب نمرات خودراهبری در یادگیری دانش آموزان به اندازه 54/0 و 21/0 انحراف معیار افزایش مییابد. همچنین یافتهها نشان داد بین صلاحیتهای علمی- آموزشی ، صلاحیت های شخصیتی - رفتاری ، صلاحیت های اجتماعی ، صلاحیتهای فکری ، های صلاحیت مدیریتی ، صلاحیت های اخلاقی ، صلاحیت های توسعه حرفه ای و صلاحیت های فناوری دبیران و خودراهبری در یادگیری دانش آموزان دختر پایه سوم دوره اول متوسطه ناحیه دو شهرستان خرم آباد رابطه ی مثبت (مستقیم) و معنیدار وجود دارد.

Keywords:

صلاحیت های حرفه ای , خودراهبری در یادگیری , دبیران , دانش آموزان