مقایسه انتخابات در ایران و فرانسه

تجربه تصویب قانون اساسی سال یک تقویم انقلابى ) 1793 ( فرانسه نمونه روشنى از نامناسب بودن استفاده از راى علنى است. به دلیل علنى و شفاهى بودن ابراز راى در همهپرسى تصویب قانون اساسى سال یک فرانسه بسیارى از شهروندان مخالف قانون اساسى پیشنهادى عدم مشارکت در راىگیرى را ترجیح دادند تا در اثر ابراز آراء مخالف خویش غیر متمدن محسوب نشوند. این مطالعه به بررسی مقایسه انتخابات در ایران فرانسه می پردازد روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد. برای بحث می توان بیان داشت که تاریخ حق رای تحول رای محدود به رای عمومی در انتخابات سیاسی ایران و فرانسه را نشان می دهد. در واقع با گسترش تدریجی دایره انتخاب کنندگان رای همگانی مستقر شده است. رای در انتخابات سیاسی ایران و فرانسه مخفی است. رای مخفی ضامن آزادی رای دهندگان و استقلال رای است. مشارکت در انتخابات سیاسی ایران و فرانسه با رای اختیاری است. فقط اعضای هیات انتخاب کنندگان سناتورها در فرانسه مکلف به رای دادن می باشند. رای در ایران کاملا شخصی است زیرا هیچ یک از آراء مکاتبه ای یا وکالتی در انتخابات سیاسی ایران شناسایی نشده اند. رای وکالتی و رای مکاتبه ای در انتخابات سیاسی فرانسه پذیرفته شده اند

Keywords:

حق رای در فرانسه , شرایط انتخابات , حقوق فرانسه , نظارت شورای قانون اساسی