بررسی رابطه بین اخلاق اداری و حرفه ای گرایی در بین کارکنان دانشگاه تهران

اخلاق اداری و حرفه گرایی به عنوان بخشی از عوامل موفقیت سازمان امروزه مورد توجه قرار گرفته اند و یک مزیت رقابتی شناخته می شوند. به دلیل اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اخلاق اداری و حرفه گرایی در بین کارکنان دانشگاه تهران انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع روش های توصیفی-همبستگی می باشد که برای بررسی رابطه بین متغیرها استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه تهران می باشد که در سال 1396 مشغول به کار بودند. نمونه آماری پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 120 نفر تعیین شد و نمونه ها با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. با توجه به اهداف پژوهش جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شد. برای جمع آوری داده های مربوط به اخلاق اداری کارکنان از پرسشنامه اخلاق اداری کلایکمن و هنینگ استفاده شد و برای جمع آوری داده های مربوط به حرفه ای گرایی از پرسشنامه حرفه گرایی در سازمان استفاده شد، برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید . مهمترین نتایج این پژوهش نشان داد که بین اخلاق اداری و حرفه ای گرایی در بین کارکنان دانشگاه تهران رابطه معنادار مستقیم وجود دارد. بنابراین، با بها دادن به این دو مولفه مهم در کارکنان دانشگاه، زمینه ترقی و پیشرفت دانشگاه به عنوان مهمترین نهاد تربیت نیروی تخصصی کشور بیشتر از گذشته فراهم می شود.

Keywords:

اخلاق اداری , حرفه گرایی , دانشگاه تهران