اثر بخشی آموزش گروهی مهارتهای زندگی بر بلوغ اجتماعی

هدف این تحقیق تعیین اثر بخشی گروهی مهارتهای زندگی در بهبود کارکرد و رشد اجتماعی پرسنل اداره زندان تربت حیدریه بود .در این مطالعه که به شیوه پیش آزمون پس آزمون و در بین 40 نفراز کارکنان این اداره (20 نفر بصورت تصادفی منظم برای گروه آزمایش و 20 نفر برای گروه گواه ) با استفاده از مقیاس بلوغ اجتماعی رائو (RSMS)، برای دو گروه پیش آزمون و 04 جلسه یک ساعته برنامه آموزش گروهی برای گروه آزمایش برگزار شد قبل از برگزاری اولین جلسه آموزشی. محتوای جلسات آموزشی بر اساس پیشرفت مهارتهای اجتماعی بر اساس ترکیبی از نظریه سلسله مراتب نیازهای مازلو و نظریه اجتماعی اریکسون و خود کارآمدی بندورا تنظیم شده بود و بر افزایش بلوغ اجتماعی در موقعیت های اجتماعی مختلف متمرکز و بر اساس خرده مقیاس های کفایت اجتماعی، کفایت شخصی، کفایت میان فردی تنظیم گردیده بود، که بعد از اتمام جلسات آموزش گروهی پس آزمون مجدداً برای دو گروه آزمایش و گواه اجرا گردید. نتایج تحلیل از طریق تحلیل T وابسته نشان داد که آموزش گروهی مهارتهای زندگی باعث افزایش معنی دار مهارتهای اجتماعی و رشد بلوغ اجتماعی افراد گردید.

Keywords:

مهارتهای زندگی , بلوغ اجتماعی , کفایت اجتماعی , کفایت شخصی , کفایت میان فردی