ارزیابی تنوع گونه های گیاهی براساس ارزش اکولوژیکی گونه هادر جنگل های زاگرس میانی و ارایه راهکارهای مدیریتی پایدار مطالعه موردی: جنگل های سرپل ذهاب

هدف اصلی از مدیریت منابع طبیعی حفظ تنوع زیستی در اکوسیستم های طبیعی است و رویشگاهی که تنوع زیستی بیشتری داشته باشد، پایداری اکولوژیکی و حاصلخیزی بیشتری را خواهد داشت و یک اکوسیستم پایدار و پویا خواهد بود. هدف پژوهش حاضر ارزیابی تنوع گونههای گیاهی جنگلهای سرپل ذهاب است. به این منظور در منطقه مذکور تعداد 96 قطعهنمونه 1*1 متر 1)متر مربعی) به شیوه منظم تصادفی و با ابعاد شبکه 100*100 متر برداشت شدند. در هر قطعه نمونه تعداد گیاهان به تفکیک گونه و فراوانی آنها ثبت شد. پس از شناسایی گونه ها، ارزش اقتصادی و اکولوژیک آنها بررسی و تعیین شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و Excel انجام شد. نتایج نشان داد که در منطقه مورد پژوهش تعداد 56 گونه گیاهی مشاهده شد و خانواده Compositae (با 14 گونه) و Gramineae (با 8 گونه) بیشترین فراوانی را در منطقه مورد پژوهش داشتند. در بین گونههای مشاهده شده در منطقه مورد پژوهش تعداد 23، 20 و 12 گونه دارای ارزش اکولوژیکی، اقتصادی و اکولوژیکی – اقتصادی مشاهد شد، بنابراین 42، 36 و 22 درصد از گونههای گیاهی در منطقه فوق، دارای ارزش اکولوژیکی، اقتصادی و اکولوژیکی – اقتصادی هستند. پیشنهاد میگردد مطالعات بیشتری در این جنگلها بر روی تنوع زیستی انجام شود تا اطلاعاتی برای مدیریت پایدار این جنگلها بدست آید.

Keywords:

تنوع زیستی , توسعه پایدار , ارزش اکولوژیک , ارزش اقتصادی , جنگل زاگرس , سرپل ذهاب