حسابداری بخش جدایی ناپذیر واحدهای اقتصادی بوده و اجزای آن برگرفته از
فرهنگ ملی، تاریخی و سازمانی است. رفتارهای اجتماعی و شیوه های زندگی اقوام، ملل و نیاز اقتصادی آنان بر سرعت، ساختار و گسترش علم
حسابداری اثرگذار بوده و همواره تغییرات اساسی را به ارمغان می آورد و ناگزیر، راه جهانی شدن را در پیش می گیرد.
فرهنگ در مسیر پویایی خود و در راستای نیاز هر عصر و جامعه، الگوهای جدیدی را طرح ریزی کرده و ساختاری نو خلق می کند و در ابعاد خود به زاد و ولد می پردازد.
حسابداری معاصر نیز زاده این
فرهنگ می باشد که همیشه در دامن
فرهنگ در حال رشد و نمو بوده و با تغییر جهت فرهنگ، خود را هم سو می کند. ایران نیز مستثنی از این قاعده نیست و از طلایه داران
فرهنگ و
حسابداری ملل است، هرچند در حال گذار است.
حسابداری اکنون با توجه به اقتضادی زمان، جغرافیا، سیاست بین الملل و سیاست داخلی به آن درجه از پیشرفت و هم سویی جهانی نرسیده اما در این راه در تکاپو بوده و با همت بزرگ مردان
فرهنگ و اساتید حسابداری، این طلایه را به دست خواهد گرفت.