نحوه جداسازی کانی استیبنیت در مدار فلوتاسیون به عنوان اصلی ترین کانی آنتیموان
Publish place: اولین همایش سراسری توسعه پایدار در انرژی و محیط زیست
Publish Year: 1396
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 2,541
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
ENCNFERENCE01_036
Index date: 26 February 2018
نحوه جداسازی کانی استیبنیت در مدار فلوتاسیون به عنوان اصلی ترین کانی آنتیموان abstract
برای پرعیارسازی کانسنگ های آنتیموان از روش های سنگ جوری، ثقلی و فلوتاسیون استفاده می شود. معمولا در روش ثقلی از جیگ و میز استفاده می شود. استخراج آنتیموان با روش های پیرومتالوژی و هیدرومتالوژی صورت می گیرد. جزییات عملیات بستگی به نوع و عیار کانسنگ آنتیموان دارد. کانسنگ های سولفیدی با عیار 5 تا 25 درصد، تسویه شده و اکسید آنتیموان تولید می شود. کانسنگ های پرعیار (45 تا 60 درصد) در کوره بلند ذوب شده و تحت شرایط احیایی جامد می شود. کانسنگ های اکسیدی پرعیار، مستقیما با قراضه آهن احیا می گردند. کانسنگ های پیچیده و فروشویی و الکترولیز می شوند. ذوب در کوره بلند تابع دمای ذوب پایین سولفید آنتیموان (300ºC) و نقطه جوش آن در 707ºC است. اکسید آنتیموان یا فلز آن در کوره های کوچک ریورب به همراه مخلوط سودا و کک تصفیه می شود. سودا و کک موجب می شوند ناخالصی های همراه فلز به صورت یک سرباره ضخیم تشکیل و جدا شوند. کانی های آنتیموان اغلب در رگه های کوارتز دیده می شوند. این فلز در ماگماهای اسیدی تا متوسط تمرکز یافته و کانی های اقتصادی آن مانند استیبنیت، در آخرین مراحل فاز گرمایی، اپی ترمال پدید می آیند. آنتیموان معمولا به صورت رگه های پرعیار و کم حجم یافت می شود. بنابراین ذخیره های اقتصادی آنتیموان به طور معمول در نزدیکی سطح زمین قرار دارند.
نحوه جداسازی کانی استیبنیت در مدار فلوتاسیون به عنوان اصلی ترین کانی آنتیموان Keywords:
نحوه جداسازی کانی استیبنیت در مدار فلوتاسیون به عنوان اصلی ترین کانی آنتیموان authors
عرفان رحیمی
کارشناسی، دانشجوی کارشناسی مهندسی معدن، گروه استخراج مجتمع آموزش عالی زرند
احسان مظفری
کارشناسی، دانشجوی کارشناسی مهندسی معدن، گروه استخراج، دانشکده فنی و مهندسی شهید دادبین