رابطه ابعاد بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی با گرایش به رفتارهای پر خطر در دانش آموزان دبیرستانی شهر بابل

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ابعاد بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی دانش آموزان دبیرستانی با میزان گرایش به رفتارهای پرخطر آنان بوده است.جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر بابل بوده که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل مشغول به تحصیل هستند که بنا به استعلام مرکز آمار و بودجه آموزش و پرورش بابل حدود 2200 نفر بوده اند. بر اساس جدول مورگان تعداد 242 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف،پرسشنامه رفتارهای پرخطر زاده محمدی و احمد آبادی(1388)،پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین ابعاد بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی دانش آموزان دبیرستانی با میزان گرایش به رفتارهای پرخطر آنان رابطه معناداری وجود داشته است. مولفه رابطه اجتماعی از کیفیت زندگی و مولفه روابط مثبت با دیگران از بهزیستی روان شناختی بیشترین سهم را در پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر دانش اموزان داشته اند.

Keywords:

بهزیستی روان شناختی , کیفیت زندگی , رفتارهای پرخطر , دانش آموزان