تحلیل آنومالی بین زمان حال وکواترنر و بازسازی شرایط اقلیمی گذشته با استفاده از شاخص های ژیومورفیک (مطالعه موردی: حوضه آبریز منشاد- یزد)

از جمله مسایل محیطی که توجه محققین را به خود جلب نموده است مساله تغییرات محیطی است و ژیومورفولوژی یکی از علومی است که اینگونه تغییرات را براساس شواهد ژیومورفیک دنبال می کند . شواهد نشان می دهد که در طول تاریخ زمین ، شرایط آب و هوایی بارها دستخوش تغییر و تحول کلی قرار گرفته و به دنبال آن شرایط جغرافیایی و از جمله ژیومورفیک نیز تغییر پیدا کرده است. (پدرامی، 1367). در واقع، بررسی آثار مورفولوژیکی یخبندانهای کواترنر ایران موضوعی است که علاقه بسیاری از محققین علوم زمین را برانگیخته و آنان را به تامل در این موضوع کشانده است. به طوریکه این تغییرات فرمهایی را در مدتی کوتاه یا در زمان طولانی بر چهره زمین تحمیل کرده اند که بررسی آنها در بازسازی و درک محیط های اقلیمی گذشته محققین را یاری میدهد (شریفی و فرح بخش 1361). با توجه به اینکه تحولات اقلیم بخصوص تحولات اقلیمی دوران چهارم، چهره زمین را به طور جدی دستخوش تغییر کرده است شناسایی و ردیابی آثار این تحولات مساله ای مهم برای ژیومورفولوژیست ها محسوب می شود . یکی از مهمترین شواهد تغییرات وتحولات اقلیمی دوران چهارم وجود آثار یخچال های طبیعی باقی مانده از این دوره است (رامشت و عبدی، 1391). شرایط اقلیمی دوران چهارم برای اولین بار از روی آثار مورفولوژیکی یخچال ها در اروپا شناخته شد و بعدها شواهد مربوط به این پدیده و نتایج دیگر آن در نقاط دیگر کره زمین مورد بررسی قرار گرفته است (المدرسی، 30:1384).