نقش سیستم های اطلاعات مکانی (GIS) درمدیریت ریسک و عملکرد بهینه ی زیر ساختار حمل و نقل کشور

جوامع به میزان قابل توجهی به سیستم‌های حمل‌ونقل خود وابسته‌اند بطوری که سلامت اقتصادی و اجتماعی یک محیط شهری بستگی بسیار زیادی به کیفیت عملکرد شبکه های ارتباطی آن دارد. از اینرو مدیریت و برنامه‌ریزی مؤثر در این زمینه بسیار حائز اهمیت می‌باشد. سیستم حمل و نقل با مشکلات و حوادثی هم مواجه است. از میان حوادث مختلف مرتبط با شبکه ی حمل و نقل جاده ای، تصادفات رانندگی به دلیل فراوانی بالا، شدت زیاد و شانس درگیر شدن مستقیم تمامی افراد جامعه در آن از اهمیت بالایی برخوردار است که این نقش در کشورهای در حال توسعه نظیر کشور ما از نمود بیشتری برخوردار است. لذا لزوم ارائه ی راهکارهایی جهت شناسایی نقاط تصادف خیز جاده ای و مدیریت آن ها ضروری به نظر می رسد. بکارگیری سیستم های اطلاعات مکانی در شبکه ی حمل- ونقل طی سالیان اخیر توسعه فراوانی یافته است بنحوی که عنوان اختصاری GIS-T‌ بصورتی کاملاً متداول در این زمینه مطرح است. دراین تحقیق ضمن بررسی نقش GIS در شبکه ی حمل ونقل به صورت کاربردی، مدلی مکانی بر مبنای GIS جهت مدیریت ریسک زیرساختار حمل و نقل جاده ای و شناسایی نقاط حادثه خیز ارائه می گردد.

Keywords:

سیستم اطلاعات مکانی (GIS) , مدیریت ریسک , نقاط حادثه خیز , GIS-T‌