اثربخشی گروه درمانی با رویکرد یکپارچه توحیدی بر رضایت زناشویی متاهلین

مقدمه : تحقیقات اخیر نشان می دهد که معنویت مبتنی بر جهانبینی توحیدی می تواند سبک زندگی انسان را اعتلابخشد.هدف این پژوهش تعیین اثربخشی گروه درمانی با رویکرد یکپارچه توحیدی بر رضایت زناشویی متاهلین می باشد.روش کار: پژوهش حاضر، به شکل نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. جامعه آماری این تحقیق،شامل کلیه افراد متاهل مراجعه کننده به کلینیک روان پژوه در شهر مشهد و نمونه شامل 30 نفر از این مراجعین می باشد کهبه صوررت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب می شوند. سپس افراد مورد نظر به صورت تصادفی جایگزینی به دوگروه کنترل ( 15 نفر) و آزمایش ( 15 نفر) تقسیم خواهند شد. برای اجرای این پژوهش، ازپرسشنامه رضایت زناشوییانریچ (فوز و السون، 1989 ) استفاده کردیم. پرسشنامه قبل و بعد از مداخله، بر روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد.گروه آزمایش از 11 جلسه مداخله درمان گروهی با رویکرد یکپارچه توحیدی به مدت 90 دقیقه، بصورت گروهی و هفته ایدوبار برخوردار شدند.یافته ها یافته های تحلیل کواریانس مشخص نمود که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل در رضایت زناشوییوجود دارد. بدین معنا که گروه آزمایش با برخورداری از مداخله گروهی با رویکرد یکپارچه توحیدی، نسبت به گروه کنترل، باافزایش معنادار رضایت زناشویی روبرو شدند.بحث و نتیجه گیری: باتوجه به اثر بخش بودن درمان های دینی معنوی به عنوان درمان مکمل پیشنهاد می گردد از اینروش های کم هزینه در بهبود عملکرد خانواده ها استفاده شود.

Keywords:

رویکرد یکپارچه توحیدی , رضایت زناشویی , متاهلین , آموزش گروهی