بررسی مقایسه ای تاثیر عوامل افزایش بازیابی در حافظه بلند مدت بر یادآوری و بازشناسی

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای تاثیر عوامل افزایش بازیابی در حافظه دراز مدت بر یادآوری و بازشناسی دانش آموزان در سه نوعتکلیف درسی ریاضی،علوم و اجتماعی بود.از روش تجربی و گسترش یافته پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. 90 نفر دانش آموزدختر پایه پنجم شهرستان بافق در سال تحصیلی 96-95 بعنوان آزمودنی در قالب سه گروه آزمایش و سه گروه کنترل به صورت تصادفی انتخاب و جایگزینی شدند.به گروه های آزمایش ،روش های بسط معنایی و بافت موقعیت و سازماندهی اطلاعات آموزش داده شد وبلافاصله آزمودنی ها در معرض پس آزمون مشترک بازیابی قرار گرفتند.تاثیر آموزش راهبردهای بسط معنایی و بافت موقعیت وسازماندهی اطلاعات بر یادآوری و بازشناسی بررسی شد.ابزار اندازه گیری متغیرهای وابسته ،آزمونی بود که توسط معلم دروس ریاضی،علوم تجربی و مطالعات اجتماعی به اجرا در آمد.نتایج تحلیل آزمون t و ویلکاکسون نشان داد آموزش عوامل افزایش بازیابی در هر سهزمینه تکلیف ریاضی، علوم تجربی و مطالعات اجتماعی بر یادآوری و بازشناسی تاثیر دارد.در هر سه زمینه گروه های آزمایش با گروهکنترل تفاوت معناداری داشتند.بر این اساس نتیجه گرفته شد آموزش عوامل افزایش بازیابی به یادگیرندگان در حال تحصیل در یادآوریو بازشناسی تاثیر معنا داری دارد و این تاثیر در بازشناسی بیشتر از یادآوری است.

Keywords:

حافظه شناختی , بازشناسی , یادآوری , عوامل بازیابی حافظه