بررسی دیوار های برشی خسارت دیده با عملکرد برشی پس از زلزله

یکی از بحث بر انگیزترین مشکلات برای سنجش سطح قابل قبول ایمنی سازه خسارت دیده بعد از مواجه با زلزله، نقص در خط مشی ها، روش های شفاف و مورد توافق در سنجش عملکرد آن می باشد. در واقع مشکلات فنی برای ارزیابی ایمنی از دست رفته ساختمان خسارت دیده، برای مناسب ترین و اقتصادی ترین روش تعمیر و یا تقویت عضو آسیب دیده با استفاده از روش دشوار و هزینه بر پیشرفت صدا در اعضا، مهندسین را بر آن داشت تا روش های دیگری را برای ارزشیابی سطوح خطر در نظر بگیرند. از آنجا که مطالعات موجود در این زمینه بسیار محدود بوده و آنچه که در دستورالعمل FEMA306 ارایه گردیده است مبتنی بر معدودی تست آزمایشگاهی صورت پذیرفته است و بعد از آن نیز در سالهای اخیر تست های جدیدی توسط محققان انجام گردیده است لذا ضرورت جمع آوری نتایج حاصل از تست های آزمایشگاهی و ارایه جامعه آماری مناسب تری محسوس می باشد که هدف این تحقیق نیز براورده نمودن این ضرورت با استفاده از رویکرد های معتبر در دنیا و در نهایت ارایه پیشنهادی برای مدل رفتاری عضو آسیب دیده در زلزله است. در دسترس بودن اطلاعات فنی در مورد رفتار المانهای آسیب دیده در زلزله نه تنها جهت تبیین رویکرد تعمیر بعد از زلزله اهمیت دارد که با آن می توان میزان مقاومت جانبی باقیمانده سازه ها را بعد از زلزله ارزیابی نمود برای حل این مشکل روشی اینجا پیشنهاد می شود تا با کمک آن بتوان مقامت، سختی و شکل پذیری کاهش رفته دیوار خسارت دیده اصلاح شود . تا با مدل سازی سازه اصلاح شده توانایی رویارویی المانهای خسارت دیده را در مقابل پس لرزه ها یا زلزله های آتی سنجید. در این تحقیق اثرات خسارت حاصل از زلزله بر روی13 دیوار برشی بتن مسلح مورد مطالعه قرارگرفته و سپس ضریب های اصلاح سختی ، مقاومت و محدوده قابل پذیرش عضو ( )پیشنهاد شده است.

Keywords:

دیوار برشی مسلح , دیوار آسیب دیده , ضرایب اصلاح , ارزیابی پس لرزه ای , سطوح خسارت , ایمنی سازه , عملکرد برشی دیوار