بررسی آزمایشگاهی بهینهسازی طول آبشکن اول در کاهش آبشستگی موضعی
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 965
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCEMI01_274
تاریخ نمایه سازی: 12 فروردین 1388
Abstract:
از پدیدههای متداول عملکرد آبشکن در ساماندهی آبراههها و رودخانه ها، آبشستگی موضعی دماغه اولین آبشکن است. تنگ شدگی ناگهانی مقطع جریان و وجود گردابههای قوی در مجاورت دماغه باعث آبشستگی شدیدتر آبشکن اول میشود. در این مقاله با بررسی آزمایشگاهی طولهای مختلف آبشکن اول در سه موقعیت متفاوت نسبت به آبشکن دوم، در اعداد مختلف فرود جریان ، نسبت به بهینه سازی آبشکن اقدام شد. نتایج آزمایشگاهی حاکی از آن است که تحلیل آماری دادههای آزمایشگاهی و برازش رگرسیونی دادههای آن، آبشستگی نسبی دماغه اولین آبشکن به عدد فرود جریان و نسبت عمق جریان به طول آبشکن بستگی دارد. رابطه برازش شده بر دادهها تطابق خوبی را با ضریب تعیین 939/0 R2= ارائه میکند.
Keywords:
Authors
مجتبی صانعی
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری
نوشین صادق
کارشناس ارشد سازه های آبی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :