بررسی تحولات اشتغال و آینده نگری آن درمادر شهرهای مشهد و اصفهان دهه 1385-1375

این مطالعه، با به کارگیری آمار سرشماری های نفوس و مسکن و مدل تغییر سهم، به بررسی وضع فعالیت و تعیین وضعیت گروه های عمده فعالیت در دو استان خراسان رضوی و اصفهان و دو مادر شهر مشهد و اصفهان در طی دوره زمانی 1385-1375 می پردازد . هدف از این پژوهش ، که با روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفته، تجزیه و تحلیل ساختار اشتغال هر یک از استان ها و مادرشهرهای مورد مطالعه به صورت مقایسه هر بخش اقتصادی با سطح مرجع (کل اشتغال کشور) و هم چنین هر بخش اقتصادی با همان بخش اقتصادی در سطح ملی است، تا مزیت نسبی و قدرت رقابتی هر یک از بخش های فعالیت مشخص شود. در نهایت، پیش بینی ساختار آتی گروه های شغلی در سال 1395 ارایه می گردد . نتایج حاکی از آن است که از 16 گروه عمده فعالیت، در استان های خراسان رضوی و اصفهان و نقاط شهری شهرستان های مشهد و اصفهان به ترتیب 1، 3، 6، 7 گروه فعالیت دارای ضرایب رشد مثبت ملی (ضریب B) و محلی ضریب C هستند. این گروه ها می توانند رشد بالقوه ای برای اقتصاد منطقه بوده و اصطلاحا برنده اقتصادی می باشند. همچنین بازنده های اقتصادی شامل هفت بخش در استان خراسان رضوی، پنج بخش در استان اصفهان، دو بخش در نقاط شهری شهرستان مشهد و یک بخش در مادرشهر اصفهان است. این بخش ها دارای ضریب B اثر ترکیب بخشی و ضریب C اثر رقابتی منفی هستند و به زودی سهم خود را از اشتغال منطقه از دست خواهند داد

Keywords:

مدل تغییر سهم , ساختار اشتغال , گروه های فعالیت , اقتصاد مرجع , اقتصاد محلی