بررسی تاثیر تمرین استقامتی و مصرف مکمل دارچین بر پراکسیداسیون لیپید وشاخص آنتی اکسیدان به عنوان مراقبت تکمیلی از بیماران زن دیابتی نوع دو

مقدمه و هدف: دیابت نوع دو با عوارض زیادی همراه است که استرس اکسیداتیو در بروز آن و دفاع آنتی اکسیدانی درمقابل آن نقش مهمی دارند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل دارچین بر شاخص آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی زنان مبتلا به دیابت نوع دو به عنوان تکمیل مراقبت می پردازد.مواد و روش ها: در این پژوهش، 36 زن داوطلب مبتلا به دیابت نوع دو 52/72-2/64) سال و (29/28-2/94 BMI شرکت کردند که براساس BMI ، به صورت تصادفی به 4 گروه، تمرین، تمرین-دارچین، دارچین و کنترل تقسیم شدند. تمرین استقامتی با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب، سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد. دوز دارچین، روزانه 1/5 گرم بود. غلظت پلاسمایی مالون دی آلدیید و سوپر اکسید دیسموتاز به صورت ناشتا، قبل و یعد از انجام تحقیق اندازه گیری شد. دادهها با آزمون های t زوجی و آنالیز واریانس عاملی بوسیله نرمافزار SPSS در سطح معنا داری P<0/05 تجزیه تحلیل شدند.یافته ها: سطوح مالون دی آلدیید در دو گروه دارچین و تمرین کاهش و در گروه های تمرین–دارچین و کنترل افزایش داشت که تغییرات گروه کنترل معنی دار بود. مقادیر سوپراکسید دیسموتاز در همه گروه ها کاهش یافت که در گروه دارچین-تمرین معنی دار بود. اختلاف معنادار بین گروهی در پس آزمون مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد برای مراقبت تکمیلی، مصرف دارچین و انجام تمرین به طور جداگانه در کاهش پراکسیداسیون لیپید موثر و قابل توصیه هستند اما در مصرف همزمان مکمل دارچین با انجام تمرین نیاز به بررسی بیشتری هست.

Keywords:

دیابت نوع دو , تمرین استقامتی , دارچین , پراکسیداسیون لیپیدی , سوپراکسید دیسموتاز