دنباله کاوی، کاوش زیردنباله های مکرر در مجموعه ای از داده های
دنباله ای می باشد. الگوریتم های کلاسیک
دنباله کاوی برای پردازش داده های عددی کاربرد ندارند در نتیجه داده ها به شکل باینری تبدیل می شوند که منجر به از دست دادن اطلاعات می شود. الگوریتم های فازی راهکاری برای غلبه بر این مشکل می باشد. در الگوریتم های فازی در رابطه با فاصله زمانی بین تراکنش ها صحبتی نمی شود و فقط وقوع آنها به صورت
دنباله مدنظر است. در این مقاله الگوریتم جدیدی برای
دنباله کاوی فازی ارائه می شود که با استفاده از
محدودیت پنجره لغزان ، عنصر زمان را مدنظر قرار می دهد و با فازی سازی این
محدودیت از حذف شدن تراکنش های مفید در عملیات جستجو، جلوگیری میشود و الگوهای موردنظر براساس
محدودیت پنجره لغزان، استخراج می شوند.