الگوی پیشنهادی نظام مند برای سیاست گذاری در آموزش و پرورش

امروزه دیگر هویت انسانها تحت تاثیر یک جامعه و یا یک ساختار اجتماعی ثابت قرار ندارد، بلکه از یک هویت اجتماعی در عرصه بین المللی نیز متاثر می شود. بهره گیری درست و به دور از هر گونه افراط و تفریط و یا تعصب کورکورانه از سیاست گذاری می تواند موجب تحقق رسالت اصلی آموزش و پرورش گردد، که همانا تربیت و رشد تک تک انسان ها به منظور کمال آنهاست. در عصر فرا پیچیده همگام با افزایش رقابت، پیچیدگی و جهانی شدن پویایی، ظهور سیاست گذاری های جدید نظام آموزشی پاسخی است به طیف وسیعی از نیازهای متنوع آموزشی و پژوهشی جوامع بشری. بی شک یک نظام آموزشی مبتنی بر ساختار، علل شکل گیری و کارکردهای خود جهت توسعه و دستیابی به رسالت ها ی تعیین شده مسیر مشخصی را مطابق راهبردها و برنامه هایش که ریشه در سیاستگذاری های آن دارد ترسیم نموده است. لذا چگونگی طی این مسیر های مشخص می تواند نقشه راهی برای نهادهای علمی و پژوهش کشور باشد. پژوهش حاضر با مروری بر رویکرد سیاست گذاری در آموزش و پرورش ، جمع بندی نقاط ضعف و قوت آن و همچنین در نظر گرفتن ملاحظات بومی کشور که نشات گرفته از ویژگی های اقتصادی، سیاسی واجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است، چارچوب مفهومی نظام مندی برای برای سیاست گذاری در آموزش و پرورش ارایه داده است.

الگوی پیشنهادی نظام مند برای سیاست گذاری در آموزش و پرورش Keywords:

سیاست , سیاستگذاری , نظام آموزشی , تغییرات جهانی , هزاره سوم