مکانیابی مراکز اسکان و امداد از منظر مدیریت بحران با ترکیب تکنیکTOPSIS وروش AHP-GISدرشهرسبزوار

یکی از موضوعات مهم از دیدگاه پدافند غیرعامل و مدیریت بحران، شناسایی مکانهای مناسب جهت استقرار مراکز اسکان و امداد مصدومین به منظور ساماندهی سریع آسیب دیدگان است. ازاینرو پژوهش حاضر به دنبال شناسایی شاخصهای کارآمد جهت مکانیابی مراکز اسکان و امداد و همچنین اولویت بندی این شاخصها با توجه به شرایط شهر سبزوار است. در این تحقیق ابتدا شاخص های عمده مکانیابی مراکز اسکان و امداد با استفاده از روش تاپسیس اولویت بندی گردیده و سپس بر مبنای شاخصهای اولویت بندی شده، مکانیابی مراکز اسکان و امداد برای شهر سبزوار با کمک روش تحلیل سلسلهمراتبی انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که معیارهای نزدیکی به کاربری های مسکونی، نزدیکی به مراکز درمانی، نزدیکی به ایستگاه آتش نشانی، دسترسی مناسب به راهها و دوری از تاسیسات شهری خطرناک در مکانیابی مراکز اسکان و امداد دارای بیشترین اهمیت میباشد. همچنین با توجه به شرایط و ویژگیهای شهر سبزوار معیارهای نزدیکی به کاربریهای مسکونی و دسترسی مناسب به راههای دسترسی دارای بیشترین اولویت در مکانیابی این مراکز میباشد. در نهایت بر مبنای معیارهای اولویت بندی شده مشخص گردید بهترین مکان برای مراکز اسکان و امداد در شمال، شمال غرب، جنوب و غرب شهر سبزوار بهترتیب واقع درحوالی خیابانهای طالقانی، میدان دکتر علی شریعتی، خیابان امام رضا و خیابان امام خمینی میباشند.

مکانیابی مراکز اسکان و امداد از منظر مدیریت بحران با ترکیب تکنیکTOPSIS وروش AHP-GISدرشهرسبزوار Keywords:

اولویت بندی , تاپسیس , تحلیل سلسله مراتبی , مراکز اسکان و امداد , سبزوار , مکانیابی , مدیریت بحران