جریان روشن فکری دینی و پارادایم اصلاح (ایران بعد از انقلاب اسلامی)
Publish place: Public Law Research، Vol: 4، Issue: 6
Publish Year: 1381
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 355
This Paper With 32 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_PLR-4-6_006
Index date: 10 April 2018
جریان روشن فکری دینی و پارادایم اصلاح (ایران بعد از انقلاب اسلامی) abstract
روشن فکری در ایران از ابتدا منسجم و یکدست متولد نشده بلکه در نحله ها و طیفهای مختلفی نمود داشت اما در هر دوره یک گفتمان از طنین بیشتری برخوردار بوده و گفتمان های دیگر را تحت الشعاع قرار داده است. با پیروزی خلا اسلامی جریانی از روشن فکری در ایران شکل گرفت و به تدریج به خود انسجام بخشید که به جریان روشن فکری دینی او فوت شده است، هرچند تیپ های مختلفی را در درونش جای داده بود. از چهره های شاخص این جریان که گفتمان آن ها از هیمنه خاصی برخوردار بود و به ویژه در دهه 70 شمسی کل این جریان را نمایندگی می کردند، می توان از عبدالکریم سروش و محمد مجتهد شبستری نام برده. از ویژگی های آشکار نظام سیاسی برآمده از انقلاب اسلامی، هستید و تداوم پارادایم انقلاب در بعد سیاسی بود که پاسخ آن در نزد روشن فکران صورت پارادایم اصلاح تجلی یافت. این پارادایم از ویژگی هایی برخوردار بود که آن را از پارادایم حاکم بر نظام سیاسی متمایز می ساخت. چنانچه در بین کل و مختصر خواسته باشیم توضیحی از این پارادایم در سه زمینه کلی سنت و تجدد، دین و دولت، مدینه و توسعه راه دهی می توانی بگویی: این پارادایم با پرهیز از پرخاشگری در صدد تلفیق سنت و مدرنیسم با رویکرد انتقادی نسبت به هر دو برآمد و در فاز دوم در پی حاکمیت دولت دینی بود، دولتی که نه تنها کارکرد عقلانی داشته بلکه در چارچوب کلی دین اسلام گام بردارد. در نهایت، پارادایم با تاکید بر محتوای پیام اسلام، مبنی بر محور قرار دادن کرامت انسانی، خواستار توسعه فرهنگی و سیاسی در کلیت آن بود.
جریان روشن فکری دینی و پارادایم اصلاح (ایران بعد از انقلاب اسلامی) Keywords:
جریان روشن فکری دینی و پارادایم اصلاح (ایران بعد از انقلاب اسلامی) authors
محمد طاهری
پژوهشگر و مسیول دفتر همایش های پژوهشکده مطالعات راهبردی