امکان سنجی قابلیت پرعیارسازی معدن تیتانیوم-آهن اسکندیان

در این مقاله به امکان سنجی قابلیت پرعیارسازی معدن اسکندیان توسط روش های ثقلی و مغناطیسی پرداخته شده است. با توجه به اینکه در این کانسارها، کانی های آهن نظیر منیتیت و هماتیت همراه همیشگی ایلمنیت هستند، جدایش مغناطیسی مورد استفاده قرار گرفته است. با بررسی خوراک اسپیرال که باطله غیر مغناطیسی جداکننده مغناطیسی مرحله دوم است، مشخص گردید که ابعاد این نمونه نیز 100 درصد زیر 150 میکرون بوده و 70 درصد آن زیر 75 میکرون است که باعث کاهش کارایی اسپیرال و عدم دستیابی به عیار مورد نظر تیتانیم شده است. همچنین می توان به منظور افزایش بازیابی و عیار، مرحله جدایش ثقلی را قبل از جدا کننده مغناطیسی اول و پس از آسیاکنی جانمایی کرد. پیشنهاد شده است که اگر با ترکیب فرایند میز و اسپیرال همراه با جدا کننده ثقلی نتوان به کنسانتره تیتانیوم مطلوب دست یافت، می توان از جدا کننده الکترواستاتیکی استفاده کرد.

Keywords:

ایلمنیت , پرعایارسازی , جداکننده مغناطیس , میز لرزان