نقش تجارت و گردشگردی در حمل و نقل دریایی و شناسایی شاخص های توسعه آن

حمل و نقل یک عامل قوی در زمینه توسعه متوازن اقتصادی و منطقه ای و همچنین دارای نفوذ زیادی در انسجام ملی در بازاراقتصادی جهان است. . بنادر به منظور حمایت از فعالیت های اقتصادی در مناطق داخلی کشور مهم هستند چرا که آنها به عنوان یک ارتباط حیاتی بین دریا و حمل و نقل زمینی عمل میکنند. حمل و نقل دریایی به عنوان مقرون به صرفه ترین نوع حمل کالا در کنار سایر ویژگیهای منحصر به فردش نقش بی بدیلی در توسعه تجارت بین المللی دارد. کشور ایران با در اختیار داشتن سواحل گسترده وجزایر منحصر به فرد و آبراههای متنوع ،دارای ظرفیت های بسیار زیادی در حوزه حمل ونقل مسافری دریایی می باشد ولی متآسفانه با وجود چنین قابلیت های ویزه که کشور را در زمره کشورهای دربایی قرار می دهد مناطق ساحلی کشور از رشد و توسعه شایسته برخوردار نیستند. بنابراین شناسایی عوامل موثر بر توسعه صنعت حمل و نقل دریایی و استفاده از ظرفیت های ساحلی کشور اهمیت بسزایی دارد. در این مطالعه با توجه به این مهم به شناسایی این عوامل پرداخته می شود و در نهایت شاخص های شناسایی شده در چهارگروه اصلی و زیر عامل های آن تقسیم بندی می شوند و سازمان ها می توانند با توجه به آنها در راستای توسعه صنعت خود گام بردارند.

Keywords:

حمل و نقل دریایی , تجارت , گردشگری , شاخص های توسعه