بررسی نقش مراسم آیینی در هویت بخشی به فضای شهری(نمونه موردی عزاداری)

شهر موجودیست زنده، دارای دو بعد کالبدی و محتوایی که بعد محتوایی آن برگرفته از ابعاد اجتماعی و هویتی انسان شهرنشین است. آیین ها در برگیرنده رفتارهای فردی و جمعی هستند. رفتارهای فردی و جمعی تعیین کننده شخصیت هر فرد و جامعه می باشد، از این جهت توجه به آیین ها مسیله ای مهم در راستای کشف شخصیت فردی و اجتماعی می باشد. آیین ها رفتار هایی منظم در زمان و مکان مشخص هستند که با گردآوردن مردم باعث ایجاد ثبات اجتماعی می شوند. انسان محیط زندگی خود را بر اساس اعتقادات و باورهای خود شکل می دهد در نتیجه کالبد هرشهر با شهری دیگر متفاوت است که در ریشه ی آن را می توان در باورهای ساکنین آن جستجو کرد. شخصیت خاص هر پدیده مربوط به هویت وی می شود که آن را از پدیده ای دیگر متمایز می کند. در این بین مسیله تاثیر آیین ها بر هویت فضای شهری مسیله ای حایز اهیمت می باشد که در همه جوامع بشری مطرح است. در جامعه ایرانی- اسلامی یکی از مهم ترین آیین ها، آیین عزاداری می باشد که هرساله بصورت مردمی و خود جوش برگزار می شود. مقاله حاضر در پی آن است که تاثیر عزاداری را بر هویت فضای شهری بررسی نماید که در این راستا به بررسی نظرات صاحب نظران شهرسازی در عرصه ارتباط آیین و فضای شهری و سپس به انطباق عزاداری به عنوان یک آیین مذهبی در جامعه ایرانی_اسلامی می پردازد

Keywords:

هویت , مراسم آیینی , فضای شهری , عزاداری