بررسی رویکرد انرژی پایدار و چگونگی بهره برداری از سلول های خورشیدی در مجتمع های مسکونی
Publish place: International Conference on Contemporary Iran in Civil Engineering , Architecture and Urban Development
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 704
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CICEAUD01_0893
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
Abstract:
انسان از دیرباز همیشه سعی بر آن داشته است که از ابزارهای محیطی خود به بهترین شکل ممکن استفاده نماید انرژی خورشیدی یکی از این راهکارها برای بهره گیری از مزایای زیاد این منبع بی زوال می باشد با توجه به پیشرفت معماری و نیاز انسان به رویکردهای جدید معماری خورشیدی می تواند انسان ها را به دنیایی جدید رهنمون سازد معماری خورشیدی مسیریست میانبر برای رسیدن به معماری پایدار و استفاده بهینه از ابزارها و امکانات فعلی بدون انکه نیاز آیندگان به خطر بیفتد در این مقاله طراحی خانه خورشیدی با استفاده از فناوری انرژی خورشیدی و اینکه چگونه توسط کلکتورها نور را جذب و پس از ذخیره سازی در فضای گلخانه و انباره سنگی، در فضاهای خانه پخش می کند مورد بحث قرار می گیرد و طرزاستفاده از این انرژی در گرمایش و سرمایش خانه ها و نوع طراحی خانه ها با استفاده ازروش های مختلف خورشیدی بیان شده است طرز قرار گیری ساختمان در سایت، نوع پوشش گیاهی، بازشوها، چیدمان داخلی فضاها بر حسب مقدار نور در جهت های مختلف از موارد دیگر در طراحی خانه های خورشیدی می باشد. در یک دسته بندی کلی انرژی هایی را که اکنون مورد استفاده قرار می گیرند می توان به دو گروه تقسیم کرد : انرژی فسیلی - انرژی غیرفسیلی . انرژی فسیلی : فسیل ها ازبقایای گیاهان و جانوران که در زیر دریاها در زمان های قدیم مدفون شده به وجود می آیند. بنابراین منشا تولید سوخت ها و انرژی های فسیلی همان بقایای پوسیده موجودات زنده است. که این سوخت ها به طور طبیعی، به صورت مواد جامد،مایع و گاز یا مخلوطی از آنها در معادن استخراج می شوند. منابع معروف جهت تولید انرژی های فسیلی عبارتند از : نفت، زغال سنگ، روغن های نفتی، گاز طبیعی. هدف از انجام این مقاله استفاده ی هرچه بیشتر از سلول خورشیدی در جهت معماری پایدار در طراحی مجتمع های مسکونی است.
Keywords:
Authors
هادی محمودی نژاد
استادیار گروه معماری، واحد مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، مهدیشهر، ایران
بهنام والا
استادیار عضو هیات علمی، واحد مهدیشه، دانشگاه آزاد اسلام، مهدیشهر، ایران
مژگان افسری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، مهدیشهر، ایران