عوامل موثر بر افزایش کیفیت فضای مذهبی فرهنگی با رویکرد زمینه گرایی

در میان اندام های درون شهری هر شهر و روستا محل پرستش و نیایشگاه همیشه جایگاه ویژه ای داشته و خواهد داشت و از اندام های دیگر نمایان تر و چشم گیرتر است. یکی از مهمترین گونه های معماری در طول تاریخ، معماری مذهبی بوده است، به گونه ای که بخش مهمی از آثار ماندگار معماری جهان را فضاهای آرامگاهی و عبادت گاهی تشکیل می دهد. از این رو پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق حاضر از نوع علمی - کاربردی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی نظریه های موجود در زمینه مباحث علمی مربوط به فضاهای مذهبی، به جمع آوری معیارهای نظری پرداخته و با استفاده از تجزیه تحلیل معیارهای نظری صورت گرفته نتایج پژوهش را بصورت معیارهار و راهکارهایی در قالب جداولی ارایه می دهد. هدف از این پژوهش، رسیدن به یک زیربنای کلی برای طراحی فضایی مذهبی می باشد، به طوری که کاربردهایی متناسب با نیازهای معنوی عصر کنونی را دارا بوده و نقش ارتقای فرهنگی جامعه را ایفا نماید. از این رو شناخت کلیه عوامل محیطی، جغرافیایی و انسانی برای پی ریزی بنیان های تاثیر گذار بر فضای مذهبی فرهنگی در این پژوهش ضروری بوده است. بنابراین این پژوهش در پی شناخت و بررسی عوامل موثر بر افزایش کیفیت فضای مذهبی فرهنگی و مبتنی بر سوابق تاریخی و تجارب ارزشمند گذشتگان و با در نظر گرفتن رویکرد زمینه گرایی ، نتایج پژوهش را بصورت راهکارهایی ارایه می دهد که در بالا بردن کیفیت این فضا ها موثر واقع شود.

Keywords:

فضا , معماری , مذهبی , فرهنگ , زمینه گرایی