رویکردهای کاهش آلودگی های زیست محیطی و توسعه پایدار در طراحی مرکز بازآفرینی فرهنگی

در اوایل قرن 21 بازخورد مسایل مضر فراوان در محیط زیست مانند فعالیت های نامحدود اقتصادی در حوزه محیط زیست، استفاده بی رویه از منابع گوناگون اولیه و تجدید ناپذیر، سبب پیدایش حساسیت در جوامع بشری گردیده است. ایران می رود که به یکی از ده کشور آلوده جهان تبدیل شود، مساله آلودگی یکی از مهمترین و حادترین مسایل ناشی از تمدن انسانی در جهان به شمار می رود، چرا که از اعماق چند هزار متری تا سطح و فراتر از آن، اتمسفر اطراف زمین را مورد تهدید قرار داده است. فرهنگ استفاده صحیح از منابع می تواند در کاهش آلاینده های محیطی که تاثیر حیاتی در زمین دارد موثر باشد. فرهنگی که در سنت ایرانی با تقدیس عناصر اولیه وجود داشته و امروزه مورد بی توجهی قرار گرفته است. لذا طراحی مجموعه ای جهت بازآفرینی فرهنگ حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی های محیطی با هدف اصلاح و بهبود روش های برخورد با مقوله آلودگی های محیطی ساختمان در طراحی با توجه به این نکته که خود ساختمان مورد طراحی نیز حداقل آلودگی را داشته باشد ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی دلایل آلوده کننده محیط زیست پرداخته است.

Keywords:

بازآفرینی , فرهنگ , آلودگی های محیطی , محیط زیست