تاثیر فضاهای جمعی سبز بر کارآمدی افراد در مجتمع های مسکونی شهر تهران

امروزه بدلیل عرصه سوداگری در زمینه ساخت و عدم آگاهی اغلب افراد از تاثیر این مکان ها بر روی روان انسان، شاهد بی توجه بیشتر افراد به این محل ها بوده ایم. با توجه به اینکه طراحی این فضاها حس امنیت و آسایش را القا کرده و ارتباط انسان با محیط را تقویت می کند لازم به نظر می رسد که تمامی فعالان در این زمینه نسبت به علم روانشناسی محیط و بهداشت روانی آگاهی بیشتری بدست آورند. در واقع هدف از این پژوهش که بر مبنای تحقیق توصیفی و کتابخانه ای انجام شده، بدنبال جمع آوری نکات مثبت و منفی این مکان ها با توجه به شرایط اقلیمی شهر تهران و همچنین یافتن ارتباط میان فضای مجموعه مسکونی با تعاملات مثبت درون آن بوده ایم که از ان جمله می توانیم به کمک گرفتن از مراکز تجمع سبز و مسیرهای پیاده روی زیبا و پر انرژی اشاره کرد. با توجه به نیازهای روحی انسان خصوصا در قشر سالمند و کودکان، عدم توجه به این مکان ها منجر به بیگانگی یا احساس تعلق کمتر افراد با محیط خود و در پاره ای موارد شاهد بروز برخی ناهنجاری های اجتماعی بوده ایم.

Keywords:

مجتمع مسکون , فضای تجمع سبز , روانشناسی محیطی , بهداشت روانی , طراحی محوطه