بررسی رویکرد بازآفرینی در احیای بافت های تاریخی (نمونه موردی:محله حاجی همدان)

بافت های تاریخی شهرها میراثی گرانقدر هستند که در هویت بخشی به حیات شهری در طول تاریخ نقش قابل توجهی ایفا می کنند. امروزه این بافت های تاریخی به ویژه در شهرهای با قدمت تاریخی که زمانی سرزنده ،جذاب و با کیفیت بوده اند، به دلایل مختلف دچار افول حیات شهری، اقتصادی و فرهنگی شده اند و بر این اساس جذابیت وکیفیت گذشته خود را از دست داده اند.به دلیل اعمال سیاست هاو روش های ناکارآمد در مواجهه با مراکز شهری و همچنین بی توجهی به نقش این مراکز درارتقاء هویت اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و شهری، مشکلات و مسایل بافت های تاریخی شهر ایران به صورت شدیدتری از بسیاری کشورها ظاهرشده است. بخش تاریخی شهر همدان نیز به تبع دیگر شهرهای ایران دچار افت کالبدی، اقتصادی و اجتماعی شده است. هدف این پژوهش تبیین مکانیزم احیاء بافت های تاریخی با استفاده از رویکرد بازآفرینی می باشد. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و با بهره-گیری از داده های میدانی (پرسشنامه و مشاهده مستقیم) و کتابخانه ای (فیش برداری) و استفاده از روش تحلیلی SWOT انجام شده است و برای تعیین استراتژی مناسب از مدل QSPM استفاده شده است. به منظور انجام این پژوهش از نظرات 25 کارشناس متخصص بهره گرفته شده است. در این راستا استراتژی های تدافعی، تهاجمی، رقابتی و محافظه کارانه با توجه به نقاط قوت و ضعف، فرصت و تهدید های موجود بر سر راه بازآفرینی شهری در محله حاجی همدان تعیین گردید و با استفاده از مدل QSPM استراتژی های مناسب و با اولویت تعیین گردیده است.

بررسی رویکرد بازآفرینی در احیای بافت های تاریخی (نمونه موردی:محله حاجی همدان) Keywords:

تبیین مکانیزم , احیای بافت های تاریخی , رویکرد بازآفرینی , محله حاجی شهر همدان