در فرایند
طراحی شهری و بهبود کیفیت محیطی، توجه به امنیت و فراهم نمودن الزامات آن، از جایگاه والایی برخوردار است. کمبود یا نبود امنیت به عنوان یکی از نیازهای پایه ای انسان و کیفیت غیر قابل انکار محیطی، منجر به خدشه دار شدن کیفیت فضاهای شهری و کاهش حضورپذیری و سرزندگی این فضاها خواهد شد.هدف این پژوهش بررسی تاثیر
طراحی شهری در افزایش
احساس امنیت شهروندان و چگونگی دست یافتن به این منظور از طریق روش کیفی و استنتاجی است. به این ترتیب که در بخش نخست این مقاله، ابتدا نظریات مختلف توصیف کننده رابطه جرم و محیط مطرح و اصول شکل دهنده و مورد تاکید آن ها بررسی شده و با یکدیگر مقایسه می شود. سپس در بخش دوم مولفه ها و معیارهای فضاهای شهری امن و الزمات اصلی طراحی برای ایجاد محیط های دارای امنیت مطرح می شود.نتیجه حاصل از این پژوهش ارایه راهبردهای اصلی
طراحی شهری به منظور خلق فضاهای شهری و محیط های امن برخاسته از نظریات مطرح شده در این زمینه خواهد بود. ساختارهای اصلی کالبدی، اجتماعی و عملکردی به عنوان اصلی ترین زمینه های تاثیرگذار بر موضوع امنیت هر کدام از راه های مختلف در امن نمودن فضاهای شهری نقش دارند.